வார்த்தைகள் குறைந்திருந்தபோது பெரிதாய் தெரியவில்லை.. The Unseen Anchor

வார்த்தைகள் குறைந்திருந்த போது பெரிதாய் தெரியவில்லை, வார்த்தைகள் குறைந்திருந்த போது பெரிதாய் தெரியவில்லை,

யார் என்று அறியும் வரை அவர் எனக்கு யாருமில்லை. அமைதியான ஒரு புன்னகையும், அக்கறையான ஒரு ஸ்பரிசமும், என் உலகையே அடியோடு மாற்றிவிட்டது இவ்வளவு ஆழமாய்.. படிக்கவே சூப்பரா இருக்குல்ல.. அதை அப்படியே ஆங்கிலத்தில் படிச்சுப் பாருங்க இன்னும் சுப்பீரியரா இருக்கும்.. வி.ஜெயந்தியின் கைவண்ணத்தில் ஒரு அழகிய கவி ஓவியம்.

The Unseen Anchor

Someone too little when words were few,

Someone meant nothing till they walked through.

A silent smile, a caring touch,

Changed my world so deep, so much.

In crowded days, they felt so small,

Yet stood beside me through each fall.

Not loud in voice, not grand in name,

But warmed my heart like a steady flame.

When hope grew tired and dreams felt weak,

They heard the tears I couldn’t speak.

A simple presence, soft and true,

Turned broken skies to shades of blue.

Someone too little in the eyes of all,

Yet meant the world my rise, my call.

For sometimes hearts don’t need a crowd,

Just one who loves quiet, proud.

(About the Author: V. JAYANTHI , Graduate teacher, Chengalpattu district)